می دونم خیلی اینو شنیدید ولی خب من مدتهاست که دنبال این متنه بودم!
ما ایرانی ها وقتی میخوایم از کسی تعریف کنیم
:
عجب نقاشیه نکبت…
چه دست فرمونی داره توله سگ
…
چقدر خوب میخونه بد مصب
…
چه گیتاری میزنه ناکس
…
استاده کامپیوتره لامصب
…
موی کوتاه به طرف میاد :چه عوضی شدی
…
عجب گلی زد بی وجدان
...
بی شرف خیلی کارش درسته
…
دوستت دارم وحشتناک…!
.
.
.
اما وقتی میخوایم فحش بدیم
:
برو شازده
…
چی میگی مهندس
…
آخه آدم حسابی
…
دکتر برو دکتر
…
چطوری آی کیو؟
به به! استاد معظم
!
کجایی با مرام؟
باز گلواژه صادر فرمودی؟
ادبیاتم خیلی جالبه نه؟
اره خیلیییییییییییییییییییییییییییی
شبی از سوز گفتم قلم را ، بیا بنویس غم های دلم را ، قلم گفتا برو بیمار عاشق ، ندارم طاقت این بار غم را ...
سلام پری جون
مرسی که اومدی
خعلی باحال بود
ای ول