فلسفه ی سیزده....

 روز سیزده نوروز برای هر ایرانی یادآور خاطرات شیرینی است که حتی طعم تلخ نحسی های گاه و بیگاه آن هم نمی تواند از این شیرینی کم کند. البته برای عده ای از بچه های بازیگوش (از جمله خودم!) ، نحسی روز سیزده به شکل مشقهای ننوشته ی عید ظاهر میشد و گاهی بزرگترها دلشان به رحم می آمد و کمک میکردند تا مشقهای مفصل عید تمام شوند.
جالب است که در طی سالهای اخیر که بیشتر رسوم عید و سال نو به فراموشی سپرده شده اند ، هنوز هم روز سیزده بدر مانند گذشته به دور هم جمع شدن و شادمانی میگذرد و آداب آن تا حدی اجرا می شود. با این حال بد نیست با نگاهی به گذشته ، با فلسفه ی وجودی این روز و چگونگی آداب و رسوم آن بیشتر آشنا شویم....
نحوست سیزده
ریشه ی اعتقاد به شوم بودن و نحسی عدد سیزده مشخص نیست اما آنچه مسلم است این است که ایرانیان ، به خلاف اروپائیان و اعراب سیزده را شوم نمی دانسته اند و اتفاقا روز سیزده هر ماه برایشان روزی گرامی بوده است.
ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه خود نوشته است: ایرانیان باستان هر روز از ماه را به نامی می خوانند و سیزدهمین روز ماه ، < تیر > نامیده می شود و < تیر > نام فرشته ای عزیز و نام ستاره ای بزرگ و نورانی و خجسته است.
بنا براین سیزده نمی تواند نحس باشد.
بر اساس اساطیر ایرانی در این روز ، سرحد ایران و توران با تیر انداختن آرش مشخص می شود. به این معنا که میان افراسیاب که بر شهرهای ایران مسلط شده بود و منوچهر که در قلعه ترکستان متحصن گردیده بود، صلح می افتد و این دو موافقت می کنند که یک تن  از لشکر منوچهر با همه توان خود تیری بیندازد و هر جا که آن تیر فرود آمد مرز دو کشور باشد ، و سرانجام ، آرش تیری از قله دماوند می افکند که در کنار جیحون فرود می آید و به این ترتیب ، ایرانیان  در < تیر > روز از تیرماه که آن را < تیرگان > می خوانند از محنت رهایی می یابند. به همین سبب در این روز جشنی برپا می داشتند که همچون مهرگان و نوروز خجسته و مبارک است.
_ سیزدهم هر ماه _شمسی که تیر روز نامیده می شود مربوط به فرشته ی بزرگ و ارجمندی است که " تیر " نام دارد و در پهلوی آن را " تیشتر " می گویند . فرشته ی مقدس تیر در کیش مزدیستی مقام بلند و  داستان شیرینی دارد .
_ایرانیان _ قدیم نیز پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن که به یاد دوازده ماه سال است ، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ایست به باغ و صحرا می رفتند و شادی می کردند و در حقیقت با این ترتیب رسمی بودن دوره ی نوروز را به پایان می رساندند.
ظاهرا اعتقاد به نحوست سیزده از تبادلات فرهنگی بین ایران و اروپا به وجود آمده است و از آنجایی که علاقه به فرنگی شدن در تمام جنبه های زندگی رسوخ می کرد ، یمن و مبارکی سیزده ، به راحتی به شومی و نحسی مبدل شد! 

 با تشکر از جناب آقای مهندس دیانت  

----------------------------- 

امروز که سیزده بدر بود ما هم بعد از ظهری تصمیم گرفتیم به اتفاق خاله جون و دخترخاله ها بزنیم به کوه و دشت و صحرا ! 

جای همتون خالی خیلی خوش گذشت 

چندتا عکس هم من گرفتم که توی ادامه ی مطلب می گذارمشون!

خب این دو تا عکس خوشکل رو سهیلا جون در تاریخ ۱۵ خرداد ۸۹ عکاسی کردن  

ممنونم عزیز  

چشمه

 

  حصار

 

 

 

اینجا به یاد همه ی دوستان سبزه هم گره زدیم  

این هم مزرعه ی سیر

 

  واین هم یه لونه ی کلاغ بالای یه درخت خشکیده!

 

 

 

  

 

امیدوارم از دیدن این تصاویر زیبا لذت برده باشید 

ممنونم