آبی های لال.....

فقط همین! 

زندگی شاید همین باشد 

چند نقطه!
 

..... 

 آبی های لال

 مرا با مصرعی از شعرهای خود تکان دادی
چه زیبا مهربان احساس پاکت را نشان دادی

غزل های من از چشمان مستت وام می گیرند
تو آبی های لالم را رسیدی و زبان دادی

دلم گم می شود در بهت چشمان تو حق دارد
تو او را در چنین فصل غریبی آشیان دادی

رهایت می کنم در آبی باغ غزلهایم
ببینی تا چه اندازه به شعر من توان دادی

به جز لبخندهای ساده ات چیزی نمی خواهم
تو مفهوم محبت را به لبخندی نشان دادی

همیشه پرسشم از عشق بی پاسخ رها می شد
جوابم را تو با آن چشم های مهربان دادی

و در این فصل یخ بندان نمی بودی چه می کردم
تو بودی این تن یخ کرده ام را باز جان دادی

من از خاطر نخواهم برد وقتی را که تو از دور
برایم دستهای مهربانت را تکان دادی...